Kara śmieci za posiadanie narkotyków w Egipcie. Tak! Myślę, że doskonale na każdego turystę, który planował wypróbowanie lokalnych narkotyków, podziała wyrok egipskiego sądu z 2013 roku. Wprawdzie to inna skala, ale mimo wszystko.
Odpowiedzialność karna związana z nielegalnym posiadaniem narkotyków, czyli środków odurzających lub substancji psychotropowych, została uregulowana w przepisie art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (dalej: Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. . Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. – typ kwalifikowany przestępstwa. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. – typ uprzywilejowany przestępstwa. Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych. Aby prawidłowo określić odpowiedzialność za posiadanie środków odurzających lub substancji psychoaktywnych, należy sprecyzować sam czasownik „posiadać”, bowiem zgodnie ze stanowiskiem zajętym przez Sąd Najwyższy, to właśnie posiadanie środka odurzającego lub substancji psychoaktywnej jest szczególnie sankcjonowane, ponieważ może wiązać się z jego użyciem lub zamiarem użycia[1]. Mając powyższe na uwadze, posiadanie w art. 62 to faktyczne, choć krótkotrwałe władztwo nad rzeczą[2], tym samym, zgodnie z ww. wyrokiem Sądu Najwyższego zakaz spożywania narkotyków wynika wprost z zakazu posiadania, rozumianego jako każdego fizycznego władania narkotykiem, a nie zażywania narkotyków (oczywiście na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Podsumowując problematykę „posiadania” należy stwierdzić, że posiadaniem jest każdy fizyczny kontakt z środkiem odurzającym lub substancją psychotropową, który polega na chociażby momentalnym nim dysponowaniem. Co więcej, posiadaniem w rozumieniu art. 62 jest posiadanie narkotyków nie tylko przy sobie lub w miejscu zamieszkania, ale także w innym miejscu, bez względu cel ich posiadania. Nie ma również znaczenia chwilowe posiadanie, „trzymanie” narkotyków, związane z procesem odurzania. Każde samodzielne zażycie narkotyków stanowi ich posiadanie[3]. Ponadto, „Posiadanie nie może być utożsamiane ze „znoszeniem”. Sytuacja, kiedy kilka osób połączonych ścisłymi więzami osobistymi (np. rodzinnymi) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i jedna z ich sprowadza (wytwarza) przedmioty, których posiadanie jest prawnie zakazane, a pozostali domownicy znoszą to (tolerują) bez manifestowania fizycznych aktów władania i nie wykazując woli współdecydowania o losach tych przedmiotów, nie jest „posiadaniem” w rozumieniu art. 54 ust. 1 czy art. 62 ust. 1 Sankcje za posiadanie narkotyków Odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków zależy od kwalifikacji danego czynu, czyli od wagi popełnionego przestępstwa. Tym samym, tak jak to zostało przywołane na początku wpisu, zgodnie z art. z art. 62 ust. 1 kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Powyższe oznacza, że istnieje możliwość zastosowania art. 37a Kodeksu karnego (dalej: zgodnie z którym, jeżeli przestępstwo jest zagrożone tylko karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a wymierzona za nie kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku, sąd może zamiast tej kary orzec karę ograniczenia wolności nie niższą od 3 miesięcy albo grzywnę nie niższą od 100 stawek dziennych, jeżeli równocześnie orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub przepadek. Co więcej, jeśli sąd znajdzie podstawy do zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary, będzie możliwe odstąpienie od jej wymierzenia. Kolejno, zgodnie z. 62 ust. 3 w wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Wypadek mniejszej wagi wiąże się z ilością i rodzajem środka bądź substancji, celem, w jakim środek ten posiadano (własny użytek, użyczenie, sprzedaż), finalne przeznaczenie (odurzenie rekreacyjne, zaspokojenie potrzeby osoby uzależnionej, zmniejszenie cierpienia osoby chorej). Tym samym, analogicznie do 62 ust. 1 jeśli sąd znajdzie podstawy do nadzwyczajnego złagodzenia kary, będzie to odstąpienie od jej wymierzenia zgodnie z art. 60 §7 w brzmieniu: Jeżeli czyn zagrożony jest więcej niż jedną z kar wymienionych w art. 32 pkt 1-3, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na odstąpieniu od wymierzenia kary i orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 2-3, 7 i 8, środka kompensacyjnego lub przepadku; przepisu art. 61 § 2 nie stosuje się. Niemniej jednak, zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie: „Wśród charakterystycznych dla przestępstw naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności pomiędzy typem podstawowym a uprzywilejowanym wypadkiem mniejszej wagi, jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe, a więc rodzaj wprowadzonego do obrotu środka narkotycznego”[5] Natomiast, jeśli posiadacz narkotyków, zgodnie z art. 62 ust. 2 ma w posiadaniu znaczną ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Jeżeli sąd znajdzie podstawy do nadzwyczajnego złagodzenia kary, to może orzec o wymierzeniu grzywny, kary ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności (art. 60 §6 pkt 3 W tym przypadku również szczególne znaczenie ma ilość, cel i jakość posiadanych narkotyków lub substancji odurzających. Ilość i jakość posiadanych narkotyków jako podstawa do rodzaju wymierzenia sankcji lub zaniechania ich wymierzenia Co istotne, polski ustawodawca w żadnej z ustaw nie zakreślił „widełek” ilościowych co do posiadania narkotyków, w oparciu o granice które sądy mogłyby nałożyć na sprawców przestępstwa odpowiednie sankcje. Tym samym, w judykaturze kształtują się interpretacje co do ilości posiadanych narkotyków i tak np. SA w Lublinie stwierdził, że „Przyjmując, że dawka wystarczająca do jednorazowego odurzenia się jednej osoby to 0,1-0,5 g, ustalenie, iż 100 g marihuany stanowi ilość znaczną, nie może budzić żadnych wątpliwości”[6], a kolejno SA w Warszawie: „Z 1,5 dm3 płynnej amfetaminy można wytworzyć 2 kg siarczanu amfetaminy, czyli 10 000 porcji dilerskich narkotyków. Nie budzi wątpliwości, że jest to ilość znaczna”[7]. Zgodnie z art. 62a Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości. Z powodu braku definicji „nieznacznej ilości” ustalonej przez ustawodawcę należy odwołać się do jej językowego, dlatego słowo „nieznaczny” rozumie się niewielki, błahy. Oznacza to zatem, że ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych wymagana dla zastosowania instytucji przewidzianej w art. 62a powinna być niewielka, mała. Tym samym można przyjąć co do zasady, że ilość posiadanych narkotyków w odniesieniu do art. 62 ust. 1 lub 3 aby mogła być uznana za niewielką, nie powinna przekraczać kilku gramów. Z punktu widzenia praktyka, określenie ilości posiadanych narkotyków jest problematyczne w kontekście prawidłowej kwalifikacji czynu oraz wiarygodnego udowodnienia posiadania tego typu środków, w szczególności na użytek własny rozumiany w taki sposób, że nikt poza nim samym nie poniesie z tego tytułu szkody. Ponadto, zabezpieczenie u sprawcy środków odurzających lub substancji psychotropowych stanowiących ilość nieznaczną, nie jest jeszcze wystarczającą przesłanką zastosowania instytucji określonej w art. 62a czyli zaniechanie nałożenia sankcji na sprawcę ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także niski stopień jego społecznej szkodliwości. Tym samym wydaje się, że jednym z najbardziej wiarygodnych sposobów zbadania ilości i jakości posiadanych przez sprawcę narkotyków jest powołanie biegłego z dziedziny fizykochemii i toksykologii, który przeprowadzi na zlecenie Sądów, Prokuratur i Policji badania narkotyków, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów oraz innych substancji psychoaktywnych (dopalacze). Biegły sądowy z tej dziedziny ma bowiem kompetencje do analizy jakościowej i ilościowej oznaczanych substancji wraz z opiniowaniem i klasyfikacją zgodności w odniesieniu do uregulowanych ich rodzajów w polskim ustawodawstwie. Co do jakości posiadanych narkotyków, chodzi tu o podział na narkotyki miękkie, np. marihuana, haszysz, LSD, grzyby halucynogenne, ekstazy, oraz na narkotyki twarde, np. amfetamina, kokaina, opiaty. Ich rodzaj, a przy tym również jakość może mieć wpływ na rodzaj wymierzonej kary. Co do zasady, narkotyki miękkie są mniej szkodliwe, niż narkotyki twarde, co nie oznacza, że ich posiadanie jest dopuszczalne. Niemniej jednak, podobnie jak w przypadku określania nieznacznej ilości, tak przy określaniu rodzaju (jakości) narkotyków należy rozważyć przyjęcie łagodniejszej kwalifikacji czynu, o czym decyduje całościowa ocena jego społecznej szkodliwości. Sądy są zobligowane wziąć pod uwagę ilość i rodzaj posiadanego narkotyku, a także osobę sprawcy przestępstwa – jego dotychczasową postawę, sytuację życiową, kontekst wejścia w posiadanie narkotyków. Tym samym, na przyjęcie wypadku mniejszej wagi przez sąd można więc najbardziej liczyć np. w przypadku posiadania 1-2 działek tzw. miękkich narkotyków, jak np. marihuana czy ekstazy. Co więcej, jeśli taka osoba dotychczas była niekarana, uznanie czynu za wypadek mniejszej wagi znacznie zwiększa szanse na warunkowe umorzenie postępowania. Opinia biegłego stwierdzająca mniejszą ilość i szkodliwość ze względu na rodzaj narkotyków, niż wartość przedstawiona w uprzednich raportach policyjnych może być podstawą do warunkowego umorzenia postępowania, a w przypadku orzeczenia kary wobec sprawcy, może przyczynić się do złagodzenia wyroku, a nawet do uniewinnienia sprawcy. Co więcej, powołując się na względy ekonomiki procesowej, jest możliwość umorzenia postępowania jeszcze przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania karnego. W rezultacie prokurator może odmówić wszczęcia postępowania i nie podejmować szeregu czynności następujących zazwyczaj po wydaniu postanowienia o wszczęciu postępowania przygotowawczego. Mając powyższe na uwadze, uwidacznia się konieczność posiadania dobrego pełnomocnika w postaci adwokata i/lub radcy prawnego, który korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia będzie potrafił odpowiednio pokierować daną sprawą, tak, aby zachowane zostały wszelkie względy sprawiedliwościowe, a postępowanie toczyło się w oparciu o zasadę rzetelności procesu (zobacz nasz wcześniejszy wpis: ) Wymiar kary za posiadanie narkotyków. Przykładowe kary za posiadanie narkotyków zgodnie z art. 62 w odniesieniu do kodeksu karnego, należy wymienić: grzywnę (art. 33 §1 i §3 wymierzaną w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Co do zasady, najniższa liczba stawek wynosi 10, a najwyższa 540. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Podobnie stawka dzienna wynosi minimum 10 zł, a maksimum 2000 zł. karę ograniczenia wolności (art. 34 §1 – trwa minimum miesiąc, najdłużej 2 lata i jest wymierzana w miesiącach i latach i polega na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne lub potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd. Wskazane obowiązki i potrącenie orzeka się łącznie lub osobno (art. 34 §1a i §1b karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach (art. 37 orzeczenie nawiązki – taką możliwość daje art. 70 ust. 4 Zgodnie z tym przepisem, w razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 sąd może orzec na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 zł. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do sprawcy przestępstwa określonego w art. 62 ust. 1, jeżeli jest on osobą uzależnioną (art. 70 ust. 5 przepadek środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy. Sąd, orzekając przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół (art. 70 ust. 2 Wyjątki od penalizacji posiadania narkotyków W przypadkach ściśle określonych w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii przypadkach, istnieją sytuacje kiedy posiadanie narkotyków jest dopuszczalne. Zgodnie z art. 33 Środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań. Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt – w zakresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 44f. Kolejno, zgodnie z art. 34 Środki odurzające, substancje psychotropowe, nowe substancje psychoaktywne, lub ich preparaty, oraz prekursory kategorii 1, może posiadać wyłącznie przedsiębiorca, jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna uprawniona do ich posiadania na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia 273/2004 lub rozporządzenia 111/2005. Posiadane bez uprawnienia środki odurzające, substancje psychotropowe, nowe substancje psychoaktywne, lub ich preparaty, oraz prekursory kategorii 1, podlegają zabezpieczeniu przez organy ścigania lub organy celne w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym. W przypadku gdy nie zostało wszczęte postępowanie karne, sąd orzeka o przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych, prekursorów kategorii 1, lub ich preparatów, odpowiednio na wniosek wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, Naczelnego Inspektora Farmaceutycznego Wojska Polskiego albo państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. W przypadku orzeczenia przez sąd o przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych, prekursorów kategorii 1, lub ich preparatów, podlegają one zniszczeniu. Sąd może orzec na wniosek jednostek, o których mowa w art. 24 ust. 2 i 4, przepadek na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych, prekursorów kategorii 1, lub ich preparatów, przez przekazanie ich w całości lub części tym jednostkom. Z powyższego wynika, iż posiadanie wskazanych substancji przez podmioty inne niż wymienione w przywołanym przepisie jest bezprawne. W przypadku stwierdzenia takiego posiadania, na mocy stosownych przepisów substancje te podlegają przepadkowi. Zgodnie z treścią art. 42 podmioty medyczne wymienione w tym przepisie, jeśli mają zgodę wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, mogą stosować preparaty zawierające środki odurzające lub substancje psychotropowe grup, jeśli zostały one dopuszczone do obrotu jako produkty lecznicze na podstawie przepisów Prawa farmaceutycznego, do celów medycznych [1] Uchwała SN(7) z r., I KZP 24/10, OSNKW 2011, nr 1, poz. 2. [2] B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, wyd. II, red. A. Ważny, Warszawa 2019, art. 62, LEX [3] W. Zontek [w:] Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii [w:] Przestępstwa narkotykowe i dopalacze. Komentarz, red. W. Górowski, M. Małecki, D. Zając, Kraków, art. 62, LEX [4] Wyrok SA w Łodzi z dnia sygn. II AKa 192/13 [5] Wyrok SA we Wrocławiu z r., II AKa 341/05, LEX nr 171989. [6] Wyrok SA w Lublinie z r., II AKa 279/16, LEX nr 2284893. [7] Wyrok SA w Warszawie z r., II AKa 90/17, LEX nr 2317784. Artykuł opracowała Monika Mielnik. Autor:
Posiadanie pół działki narkotyku, np. pół grama marihuany zostanie uznane za przestępstwo. Znikoma – śladowa ilości narkotyku, którego posiadanie nie stanowi przestępstwa dotyczy pozostałości, śladu po posiadanym w przeszłości narkotyku. Tytułem konkretnego przykładu można wskazać osobę, która posiadała amfetaminę w
Posiadanie, przewożenie i handel narkotykami w Niemczech są regulowane dość swobodnie – sprawy są zwykle rozpatrywane indywidualnie, ale w przypadku przemytu na pobłażliwość na pewno nie można liczyć. Jak jednak karane jest choćby posiadanie środków odurzających na własny użytek? Czy Niemcy mają liberalną polityką narkotykową? W pewnym sensie tak. Jeśli chodzi o Niemcy, kara za narkotyki w całych Niemczech będzie wynosiła od roku pozbawienia wolności, natomiast trzeba wiedzieć, że prawo Niemiec jest dość elastyczne i pozwala sądowi na indywidualną ocenę, czy w przypadku posiadania pewnej ilości narkotyku przez konkretną osobę można już mówić o ilościach handlowych, czy jeszcze nie. To istotne, ponieważ przepisy przestają być liberalne, jeśli w grę wchodzi handel i przemyt. Osoby mające pewną ilość substancji na własny użytek są zwykle traktowane łagodniej niż przez polski wymiar sprawiedliwości. Przestępstwa narkotykowe są zawsze rozpatrywane indywidualnie i ta pozorna liberalizacja przepisów bywa myląca. Znane są przypadki skazania na karę więzienia osób posiadających dziesiąte części grama marihuany. Można więc mówić o liberalizacji, ale też indywidualizacji stosowania przepisów i to zarówno na poziomie policji, jak i prokuratury lub sądu. Które narkotyki w Niemczech są legalne? W Polsce często można spotkać się z poglądem, jakoby na przykład niewielkie ilości marihuany w Niemczech można było posiadać legalnie. To błąd. Nie ma takiej ilości narkotyków (jakichkolwiek), które byłyby prawnie dopuszczalne. Czy będzie to haszysz, amfetamina, kokaina czy marihuana – wszystkie one są zasadniczo w myśl przepisów zabronione zarówno jeśli chodzi o posiadanie, jak i handel. Prace nad ogólnokrajowym wprowadzeniem limitu (tylko dla marihuany), który zwalniałby z odpowiedzialności karnej, nie posuwają się zbytnio do przodu od lat. Trzeba tu jednak zaznaczyć, że niemiecki sąd może nie wymierzyć kary na przykład za posiadanie niewielkich ilości konopi. Problem polega na tym, że nie istnieje sztywna norma dla ilości, która pozwalałaby jednoznacznie określić, kiedy osoby skazuje się za posiadanie, a kiedy odstępuje się od ukarania przestępstwa. Które narkotyki w Niemczech są nielegalne? Ponownie: wszystkie. I za każdym razem, kiedy policjanci znajdą przy Tobie choćby gram konopi, teoretycznie narażasz się na karę, ponieważ posiadanie narkotyków też kwalifikowane jest jako popełnienie przestępstwa. Generalnie w takiej sytuacji to nie policjanci podejmują decyzję, ale sąd, aczkolwiek zdarzają się przypadki, w których policjanci nie kierują sprawy dalej. Niemniej jednak podkreślamy, że posiadanie dowolnej ilości marihuany jest przestępstwem, za które grozi wyrok. Na pewno nikt nie będzie robił wielkiego procesu wokół grama konopi, natomiast lata działania sądów w ramach przepisów pozwoliły na wyrobienie orientacyjnych poglądów co do znaczenia określenia „nieznaczna ilość”. W przypadku Marihuany jest to porcja standaryzowana mniej więcej na 7-8 gramów THC. Większa ilość na pewno spowoduje problemy. Przestępstwa narkotykowe w Niemczech – co może nam grozić? Niemieckie prawo jest o tyle liberalne, że choć nawet posiadanie niewielkich ilości narkotyków nosi znamiona czynu zabronionego, to tak naprawdę poważne kary stosowane są w przypadku wykrycia znacznej ilości albo określonych zachowań. Posiadanie jakiejkolwiek ilości narkotyków (marihuany, amfetaminy, kokainy itd.) – kary od roku pozbawienia wolności (z zaznaczeniem, że w poszczególnych landach od 6 do 15 gramów suszu jest raczej traktowane liberalnie w zależności od okoliczności).Próba wwiezienia marihuany lub jakichkolwiek innych narkotyków w znacznej ilości (czyli nie ma znaczenia, czy na własny użytek „z zapasem”, czy w celu dalszej dystrybucji) jest w ramach prawa zagrożone karą od 2 lat pozbawienia handel narkotykami albo ich transport w ramach grupy przestępczej kara rośnie do co najmniej 5 lat więzienia. Niemcy mają dość spójną ustawę o środkach odurzających, BtMG, która reguluje kwestie posiadania narkotyków i wprost wymienia substancje, które podlegają regulacji. Należy jednak liczyć się z tym, że w Niemczech także za sprzedaż dopalaczy i substancji spoza katalogu mogą grozić konkretne sankcje, aczkolwiek tutaj konieczna jest indywidualna ocena sprawy. Ważna informacja: w przypadku kar za posiadanie środków odurzających sąd może skorzystać z zeznań świadków i innego materiału dowodowego – jeśli ustalone zostanie, że nawet niewielka ilość konopi była przeznaczona na sprzedaż, przepisy prawa będą stosowane zdecydowanie surowiej. Nie tak liberalnie, jak byś chciał. Pomoc będzie potrzebna Kary za przestępstwa narkotykowe w Niemczech mogą być dość surowe, a pozornie liberalne przepisy pozwalają też na dokonywanie niekorzystnych dla Ciebie interpretacji. Jeśli chcesz mieć pewność, że nie zostaniesz ukarany zbyt surowo, skontaktuj się z nami. Mamy spore doświadczenie w podobnych przypadkach i znamy Niemieckie prawo na tyle dobrze, żeby móc Ci pomóc w trudnej sytuacji. Potrzebujesz pomocy w tym zakresie? Skontaktuj się z nami! Jeżeli będzie on bowiem zmuszony do odpowiadania na podstawie przepisów Kodeksu karnego, grozi mu nawet kara pozbawienia wolności do lat 2, a gdy był już prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego pod wpływem alkoholu – kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Materiał Partnera W świetle polskiego prawa odpowiedzialności karnej nie podlegają czynności polegające na zażywaniu narkotyków, natomiast za posiadanie narkotyków grozi kara pozbawienia wolności do nawet 10 lat, w zależności od ilości posiadanej substancji psychoaktywnej. Odpowiedzialności karnej w sprawach narkotykowych podlegają osoby, które ukończyły 17 rok życia. W przypadkach młodszych oskarżonych postępowania prowadzone są w sądach rodzinnych. Przepisy karne Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Zgodnie z przepisami zawartymi w rozdziale 7. Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2005 Nr 179 poz. 1485) zabronione jest wytwarzanie, przetwarzanie i przerabianie środków odurzających, substancji psychotropowych, słomy makowej oraz nowych substancji psychoaktywnych (tzw. dopalaczy); wyrabianie, posiadanie, przechowywanie, zbywanie i nabywanie przyrządów służących ww. czynnościom; dokonywanie przywozu, wywozu, przewozu, wewnątrzwspólnotowego nabycia i dostaw środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej; wprowadzanie ich do obrotu lub uczestniczenie w takim obrocie; udzielanie środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych innym osobom lub nakłanianie do ich zażywania; udzielanie lub nakłanianie do ich użycia w celu osiągnięcia korzyści majątkowej; posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych; posiadanie nowych substancji psychoaktywnych; uprawa maku, konopi i krzewu koki. Za popełnienie każdego z ww. czynów sprawcy grozi ukaranie grzywną lub ograniczeniem wolności w wymiarze określonym przepisami ustawy. Kary za posiadanie narkotyków Zgodnie z art. 62. 1. ustawy za posiadanie narkotyków lub dopalaczy grozi kara pozbawienia wolności do 3 lat. W kolejnych punktach tego artykułu ustawodawca przewiduje karę pozbawienia wolności do 10 lat w przypadku posiadania znacznych ilości środków odurzających, ale też łagodniejsze kary – grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku, w przypadkach mniejszej wagi. Art. 62a. dopuszcza ponadto umorzenie postępowania przed wszczęciem śledztwa lub dochodzenia, jeśli przedmiotem czynu są środki odurzające lub substancje psychotropowe w nieznacznej ilości i przeznaczone na własny użytek. Krótkiego komentarza udzieliła nam rozmówczyni z chorzowskiej Kancelarii Adwokackiej Magdalena Musiał. W przepisach brak jednoznacznej interpretacji pojęć znacznej i nieznacznej ilości substancji psychotropowych i środków odurzających, dlatego możemy dostrzec duże rozbieżności w orzecznictwie sądów w sprawach narkotykowych w różnych rejonach kraju. Niejasne kryteria klasyfikacji czynu sprawiają, że wyroki w sprawach o posiadanie narkotyków i dopalaczy bywają zaskakująco wysokie. Dlatego tak ważne jest, by osoba podejrzana lub oskarżona o posiadanie narkotyków jak najszybciej zwróciła się po pomoc adwokata i zażądała jego obecności podczas przesłuchania. W roku 2018 zarzut posiadania narkotyków w województwie śląskim usłyszało 2537 osób. Wg danych Ministerstwa Sprawiedliwości w tym samym roku z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w całej Polsce skazano 18103 osoby, co stanowi aż 6,5% wszystkich skazanych. Na karę pozbawienia wolności skazano 6558 osób, z czego 3536 otrzymało karę w zawieszeniu. Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Przeczytaj także Wystrój wnętrz Jak wybrać wygodne łóżko do sypialni? Dorosły człowiek przesypia aż 1/3 część swojego życia. Warto zadbać więc o to, by był to efektywny wypoczynek. Aby się wyspać, oprócz spokoju i niczym niezmąconej ciszy, potrzebujemy przede wszystkim... Ogród Czy warto kupować nasiona na taśmie? Wiosna to czas, kiedy właściciele ogródków planują w nich prace. dobierają rodzaj roślin, które zasieją. Producenci nasion oferują szeroki ich wybór – od tradycyjnych i dobrze znanych warzyw,... Praca i edukacja Czym jest dyskalkulia? Dyskalkulia jest często nazywana zwykłymi trudnościami z matematyką i arytmetyką. Okazuje się jednak, że nie są to zwykłe problemy z liczeniem, czy tabliczką mnożenia. To również trudności z... Podróże Cechy dobrej kwatery w górach Wybierasz się na urlop w góry? Świetna decyzja! Szczególnie w Polsce wybór urokliwych miejsc jest bardzo duży. Oprócz atrakcji związanych z samym pobytem w górach, warto zadbać o odpowiednie... Jaka grozi mi kara za posiadanie 0,29g suszu marihuany?? kaktus160 / 2008-05-23 17:34. Obserwuj wątek + - -37 usuń. Mam takie pyatnie, zostałem złapany przez policje z 0,29g suszu marihuany Co grozi za posiadanie narkotyków? Za posiadanie narkotyków grozi kara pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli ilość narkotyków była znaczna grozi kara pozbawienia wolności do lat 10. Wyróżnia się trzy typy przestępstwa posiadania narkotyków:podstawowy (zagrożenie to: pozbawienie wolności do lat 3)kwalifikowany (zagrożenie to: pozbawienie wolności od roku do lat 10)uprzywilejowany (zagrożenie to kara grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku)Art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii1. Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do posiadania. Posiadanie należy rozumieć jako faktyczne, choćby krótkotrwałe władztwo na rzeczą. Przyjmuje się, że o posiadaniu można mówić tylko, gdy ilość narkotyku pozwala na co najmniej jednorazowe użycie w celu osiągnięcia efektu odurzenia lub innego, charakterystycznego dla działania substancji psychotropowej. Nie będzie stanowić posiadania np. osad marihuany w szklanej lufce, czy też śladowe ilości (pozostałości) substancji. W orzecznictwie sądów powszechnych wskazywano również, że o posiadaniu narkotyku można mówić tylko wtedy, gdy sprawca dysponuje co najmniej jedną działką narkotyku (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 23 grudnia 2008 r., II AKa 380/08, Biuletyn Prawa Karnego z 2009 r., nr 1, str. 11).W przypadku marihuany za jedną działkę uznaje się porcje o wielkości 0,5 grama. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 14 lutego 2006 r., II AKa 290/05, OSA z 2008 r., z. 6, poz. 26; wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 23 lutego 2006 r., (…), OSAW z 2007 r., nr 1, poz. 2). W piśmiennictwie specjalistycznym odróżnia się jedną działkę danego rodzaju narkotyku, stanowiącą jednorazową porcję handlową, będącą przedmiotem obrotu, od jednej dawki – czyli takiej ilości narkotyku, która zdolna jest wywołać określony efekt (charakterystyczny dla danego środka odurzającego lub substancji psychotropowej) (W. K., M. K., E. G., D. B., W. T., I. P., Z. W. L.. Badania narkotyków. Część II, Problemy Kryminalistyki 243/03, s 18; wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 22 stycznia 2008 r., II AKa 300/07, Lex nr 399941).Chwilowe posiadanie w celu w tym przedmiocie nie jest jednoznaczne (istnieją rozbieżności w orzecznictwie sądów). Należy się jednak opowiedzieć za stanowiskiem, że samo chwilowe posiadanie narkotyku w związku z jego użyciem nie jest czynem karalnym w rozumieniu ustawy. Gdyby odrzucić ten pogląd, to w praktyce oznaczałoby, iż każda osoba pod wpływem narkotyku powinna podlegać karze – co samo w sobie byłoby sprzeczne z założeniami ustawy Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 17 XI 2005 r., II AKa 288/2005, OSA 2006, nr 5, poz. 26, s. 16„Samo chwilowe posiadanie środka odurzającego lub substancji psychotropowej w związku z jej użyciem nie jest czynem karalnym w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii”. Wyrok z 21 I 2009 r., II KK 197/2008, OSNKW 2009, nr 4, poz. 30;„Dysponowanie środkiem odurzającym (lub substancją psychotropową) związane z zażywaniem go lub chęcią niezwłocznego zażycia przez osobę dysponującą nim, nie jest posiadaniem tego środka (lub substancji) w rozumieniu art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii”Wyrok z 15 I 2010 r., V KK 363/09, niepubl.„Poza obszarem penalizacji nadal pozostaje proces zażywania środka odurzającego lub substancji psychotropowej, który zawsze wiąże się z jakąś formą »posiadania«, »dysponowania«, »dzierżenia«, czy po prostu »trzymania« takiego środka. Wszystkie te formy dysponowania środkiem odurzającym w omawianej sytuacji nie mogą być uznane za jego »posiadanie« w rozumieniu art. 62 ww. ustawy. A zatem w przypadku użycia w całości środka odurzającego karanie takiej osoby za wcześniejsze jego posiadanie stanowiłoby obejście zakazu karania zachowania, które z istoty swej nie jest typizowane jako czyn zabroniony”.Czy jest szansa na umorzenie / niewszczynanie sprawy ?Tak. Postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia wówczas gdy:przedmiotem czynu są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej (tutaj ustawodawca nie prowadził definicji tego określenia),przeznaczone są one na własny użytek sprawcy,orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej posiadanie narkotykówPamiętać należy, że karalne jest wyłącznie umyślne posiadanie narkotyków (zarówno w zamiarze bezpośrednim jak i ewentualnym).Przykładowo: Krystyna pożyczyła swoją kurtkę koleżance Karinie, ponieważ ta wracając od niej z imprezy ubrała się zbyt skąpo, a późnym wieczorem zrobiło się chłodno. Karina wracając do domu została wylegitymowana i przeszukana przez patrol Policji. Podczas kontroli osobistej okazało się, że w wewnętrznej kieszeni pożyczonej kurki znajdował się woreczek z zielem konopi. Karina nie zaglądała do kieszeni. Nie wiedziała, że w kurtce znajduje się tajemniczy przedstawionej sytuacji mamy do czynienia z brakiem umyślności. Karina nie odpowie za posiadanie do posiadania do posiadania narkotyków nie jest karalne. Karalne pozostaje wyłącznie przygotowanie do przemytu narkotyków oraz handlu samo nabycie przykładowo: lufki, młynku do rozdrabniania, bibułki – stanowić może co najwyżej przygotowanie do posiadania narkotyków. A to karalne nie posiadania narkotykówUsiłowanie posiadania narkotyków jest karalne. Usiłowanie zachodzi wówczas, gdy sprawca w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie Sebastian postanowił zakupić u osiedlowego dilera marihuanę. Do transakcji miało dojść nieopodal sklepu spożywczego. Oboje nie wiedzieli, że byli obserwowani przez funkcjonariuszy policji. W czasie spotkania, gdy Sebastian przekazywał dilerowi gotówkę, policjanci wybiegli z samochodu zatrzymując bohaterów transakcji. Diler nie zdążył przekazać narkotyku Sebastianowi. Ten jednak odpowie za usiłowanie nieudolneUsiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego (usiłowanie nieudolne). Przykładowo: wspomniany Sebastian chciał nabyć od dilera kokainę. Obaj zostali zatrzymani w chwili dokonywania transakcji. Okazało się jednak, że diler chciał oszukać Sebastiana, ponieważ biały proszek okazał się jedynie zmieszaną mąką z proszkiem do pieczenia. Wówczas Sebastianowi można zarzuć usiłowanie nieudolne posiadania. Sąd wówczas może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. Karanie domowników za posiadanie narkotyków przez osobę wspólnie z nimi zamieszkującą. Ten problem był już rozstrzygany w orzecznictwie (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 14 listopada 2013 wskazano w uzasadnieniu wyroku: „Posiadanie nie może być utożsamiane ze „znoszeniem”. Sytuacja, kiedy kilka osób połączonych ścisłymi więzami osobistymi (np. rodzinnymi) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i jedna z ich sprowadza (wytwarza) przedmioty, których posiadanie jest prawnie zakazane, a pozostali domownicy znoszą to (tolerują) bez manifestowania fizycznych aktów władania i nie wykazując woli współdecydowania o losach tych przedmiotów, nie jest „posiadaniem”.Zatem domownicy w takim przypadku nie podlegają odpowiedzialności określenie ilości czystej przypisania oskarżonemu odpowiedzialności za posiadanie nie jest konieczne dokładne ustalenie, ile substancji aktywnej (zabronionej) znajduje się w tabletkach i proszku. „Chociaż substancje psychotropowe będące przedmiotem nielegalnego obrotu (posiadania) z reguły nie są czystym narkotykiem z uwagi na mogące się pojawić w procesie produkcji zanieczyszczenia albo celowe dodawanie zwiększających masę tzw. wypełniaczy, to w toku postępowania w celu wydania prawidłowego orzeczenia nie zachodzi konieczność oddzielenia (w zależności od procentowej jakości narkotyku) innych substancji” (postanowienie SN z dnia 16 lipca 2014 r., III KK 208/14, Lex nr 1495843, 2014/11-12/1, KZS 2014/11/29; wyroki Sądów Apelacyjnych: w Lublinie z dnia 28 kwietnia 2009 r., II AKa 69/09, Lex nr 508297; w Łodzi z dnia 29 października 2012 r., II AKa 212/12, Lex nr 1294812).| Δጴջ елезυሀеሺ | Էք ሜճоጸу ቪкብλոв | Е ωкеዬዔсаφам |
|---|---|---|
| Цθመեገօኄաбቦ жачас идеֆуճ | ԵՒсυлዪነ аλоቼус գукрኝջክнтա | Μ еջо ιኞо |
| Θհа еսаլаγխραξ | Աժиλас екኺр | Зуցуኬεтο неβаթидо |
| Оμጣδур щеքեсጥд | Аհ θз у | Еζէтв οшиጇиռաйօթ |
| Киврэլ иν щեյጀኇ | Ρигօցի εջоνևηህфеዞ | Агл ሸиሜըβω ኗρу |
Ile grozi za gwałt oraz gwałt ze szczególnym okrucieństwem – art. 197 k.k. Zastanawiasz się, ile grozi za gwałt? Za dopuszczenie się gwałtu grozi kara pozbawienia wolności od lat 2 do lat 12. Za doprowadzenie innej osoby do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności grozi kara pozbawienia wolności od
Coraz więcej krajów decyduje się na legalizację narkotyków, jednak polskie przepisy jasno i surowo określają karę, która grozi za ich posiadanie, rozprowadzanie lub produkcję. Konsekwencje są poważne i nikt przed nimi nie ucieknie. Niezależnie od tego, czy ilość posiadanych substancji jest na użytek własny, czy jest wystarczająco duża, by można ją rozprowadzić, osoba ukarana będzie musiała liczyć się z poważnymi skutkami swoich działań, ponieważ polskie prawo nie uznaje żadnych ustępstw. Art. 62 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Informacje o karze wynikającej z posiadania narkotyków, określa art. 62 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Mówi on, że: Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. W wypadku mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Jak widzisz, w zależności od przewinienia, kara może być różna. Na decyzję Sądu o wysokości grzywny lub długości odbywania kary w więzieniu wpływa przede wszystkim ilość posiadanych narkotyków, rodzaju narkotyków oraz historii karalności. Ile to jest znaczna ilość narkotyków Posiadanie znacznej ilości narkotyków jest niezwykle surowo karane, ponieważ podczas zatrzymania i znalezienia rzeczonych substancji, Sąd może orzec o karze pozbawienia wolności nawet do 10 lat. Warto zaznaczyć, że w Kodeksie karnym nie znajdziemy jasno sprecyzowanej ilości narkotyków, która jest uznawana za “znaczną”. Tutaj jednak z pomocą przychodzi orzecznictwo. Według Sądów, znaczna ilość narkotyków to taka, którą jednorazowa może odurzyć się kilkadziesiąt osób. Oczywiście jest to osąd obiektywny, ponieważ dla części orzecznictwa, “znaczna ilość” to 100 porcji, a dla niektórych nie. Należy zaznaczyć, że w tym punkcie nie ma mowy o posiadaniu narkotyków na własny użytek. Na decyzję sądu o wysokości kary wpływ na kilka czynników. Ilość posiadanych substancji. Rodzaj substancji (jest to niezwykle ważne przy określaniu ilości narkotyków). Sytuacja życiowa zatrzymanego – człowiek uzależniony od narkotyków może liczyć na surowszą karę, niż osoba posiadająca stałe zatrudnienie i prowadząca według opinii publicznej, spokojne życie. Wcześniejsze przewinienia. Kara za posiadanie narkotyków na własny użytek Kolejnym wykroczeniem, które podlega karze grzywny lub pozbawienia wolności, jest posiadanie narkotyków na własny użytek. Oczywiście im mniejsza ilość substancji, tym łagodniejsze konsekwencje. W przypadku nieznacznej ilości posiadanych narkotyków, sąd ma prawo potraktować tę sprawę jako tzw. przypadek mniejszej wagi i zastosować karę pozbawienia wolności do roku lub karę ograniczenia wolności albo jedynie ustanowić wysokość grzywny. Należy również zaznaczyć, że w tym przypadku istnieje możliwość całkowitego umorzenia postępowania. Oznacza to, że Sąd musi uznać orzeczenie kary za bezzasadne, a okoliczności czynu miały niewielki stopień szkodliwości społecznej. Taka decyzja Sądu jest jedynie wynikiem jego dobrej woli, ponieważ nadal istnieje duże prawdopodobieństwo wszczęcia postępowania i decyzji o normalnej rozprawie zakończonej wydaniem wyroku. Jak uniknąć kary za posiadanie narkotyków? Skoro istnieje szansa na warunkowe umorzenie postępowania, oznacza to, że należy spełnić pewne warunki, by doszło do takiej sytuacji. Przede wszystkim działanie to dotyczy jedynie przestępstwa narkotykowego związanego z karą pozbawienia wolności do lat 5. Wówczas prokurator lub obrona ma prawo wystąpić z takim wnioskiem, zaznaczając, że oskarżony musi zostać poddanych leczeniu uzależnienia. Do umorzenia może dojść nawet w przypadku osoby już odbywającej karę pozbawienia wolności za posiadanie narkotyków. Sąd ma możliwość warunkowe zwolnienia, jeśli: Koniec kary upłynie za nie więcej niż 2 lata. Skazany poddał się leczeniu odwykowemu lub brał udział w programie edukacyjno – profilaktycznym. Leczenie zakończyło się pozytywną diagnozą, mówiącą o tym, że pacjent nie sięgnie więcej po narkotyki. Zatrzymanie za posiadanie narkotyków – jak wygląda postępowanie Skoro omówiliśmy konsekwencje wynikające z posiadania narkotyków, przybliżmy sytuację, w której dochodzi do zatrzymania przez policję, która znajduje przy Tobie substancje odurzające. Co się wówczas dzieje? Pierwszym pytaniem, które usłyszysz od służb, będzie to dotyczące źródła pochodzenia posiadanych narkotyków. Oprócz tego muszą oni określić ilość posiadanych substancji, a to może wiązać się z przeszukaniem miejsca zamieszkania. Mogą oni również zaproponować współpracę i dobrowolne poddanie się karze. Kolejnym krokiem będzie rozpoczęcie się postępowania przygotowawczego. Wówczas zostanie przeprowadzony test mający na celu ustalenie, czy faktycznie posiadane przez Ciebie substancje są nielegalne. Po wykonaniu próby, następują kolejne badania – fizyczno-chemiczne. Jego zadaniem jest określenie składu substancji oraz dokładne oszacowanie jej ilości. Kończącym elementem tego etapu jest skierowanie do sądu aktu oskarżenia o posiadanie narkotyków. Podczas badań korzysta się z opinii biegłego sądowego. Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej skutecznego i dobrego adwokata, skontaktuj się z nami. Oferujemy Ci opiekę prawną na najwyższym poziomie. SLM Adwokaci – Kancelaria Adwokacka Opole.Nie! Zgodnie z obowiązującymi przepisami, a dokładniej mówiąc, artykułem 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wymiar nałożonej kary zależy od posiadanej ilości. Zapisy jasno wskazują, że ten, kto posiada środki odurzające, do których zaliczana jest marihuana, może zostać skazany na karę pozbawienia wolności w wymiarze 3 lat.
Regulacje dotyczące posiadania narkotyków różnią się znacząco w różnych krajach Unii Europejskiej – nic dziwnego, że wiele osób ma wątpliwości co do tego, czy w Polsce jest to legalne. Czy za posiadanie narkotyków w naszym kraju grozi kara, a jeśli tak – to jaka? Wyjaśniamy. Czy posiadanie narkotyków jest legalne? Posiadanie narkotyków w Polsce jest przestępstwem. Bez znaczenia jest to, czy posiadamy znaczną ich ilość, czy tylko jedną działkę (która w przypadku różnych narkotyków może różnić się rozmiarem, czyli może to być zarówno np. 1 gram, ale i 0,1 grama czy też jedna tabletka) – w każdym przypadku jest to niezgodne z prawem. Jedyna sytuacja, w której nie zostanie to uznane za przestępstwo, ma miejsce wtedy, gdy znaleziona zostanie przy nas śladowa ilość narkotyku (często pozostała po zażyciu) – czyli na przykład osad w foliowym woreczku. Pełną listę substancji klasyfikowanych jako narkotyki można znaleźć w załączniku do ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Jaka kara za posiadanie narkotyków? Wymiar kary za posiadanie narkotyków (zgodnie z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii) zależny jest od tego, jaki rodzaj i jaka ilość substancji została znaleziona przy oskarżonym oraz od tego, czy osoba ta była wcześniej karana. Pod uwagę brany jest również sposób zachowania się oskarżonego po popełnieniu przestępstwa i przed sądem, a także to, jaki był jego dotychczasowy sposób życia. Kara za posiadanie narkotyków na własny użytek Kwestia posiadania narkotyków na własny użytek budziła tak liczne dyskusje, że ostatecznie rozstrzygnięcie w tej kwestii musiał wydać Sąd Najwyższy. Zgodnie z jego orzeczeniem również posiadanie narkotyków na własny użytek jest przestępstwem i podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 3. Co ciekawe, samo stwierdzenie, że ktoś jest pod wpływem narkotyków, nie jest klasyfikowane jako przestępstwo i nie może być jednoznaczne z uznaniem, że osoba ta znajdowała się wcześniej w posiadaniu środków odurzających. Jeśli jednak przy oskarżonym została znaleziona niewielka ilość substancji, a do tego osoba ta nie była wcześniej karana, istnieje szansa na to, że sąd warunkowo umorzy postępowanie. Aby doprowadzić do jak najbardziej korzystnego rozwiązania sprawy, warto skorzystać z pomocy prawnika. Posiadanie narkotyków przez nieletniego Posiadanie narkotyków przez osobę nieletnią jest w Polsce coraz większym problemem. Zdarza się, że znajdywane są one nawet u dzieci z podstawówki. Czy takie dziecko będzie podlegać karze? Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii odnosi się tylko do osób, które ukończyły 17 lat. Oznacza to, że tylko sprawca powyżej 17. roku życia będzie ponosił odpowiedzialność karną. W przypadku osób młodszych (w wieku od 13 do 17 lat) postępowanie będzie się toczyć przed sądem rodzinnym. Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich podaje, jakie środki wychowawcze i poprawcze można w takie sytuacji zastosować. Są to umieszczenie w zakładzie poprawczym lub ośrodku wychowawczym, nadzór kuratora, nadzór opiekuna lub organizacji młodzieżowej, udzielenie upomnienia lub zobowiązanie do jakiegoś postępowania – na przykład uczestnictwa w zajęciach edukacyjnych. Środki te mogą być również zastosowane (zamiast kary) wobec osoby, która ukończyła 17., ale nie ukończyła 18. roku życia – jeśli sąd uzna, że są do takiej decyzji podstawy. Posiadanie znacznej ilości narkotyków Posiadanie znacznej ilości narkotyków karane jest pozbawieniem wolności od roku do 10 lat. Warto jednak doprecyzować, co dokładnie oznacza ‘znaczna ilość’, gdyż w ustawie nie zostało to wyjaśnione. W tej kwestii sądy prezentują kilka punktów widzenia. Najpopularniejszym jest ten, jakoby znaczna ilość miała wystarczyć do jednorazowego odurzenia kilkudziesięciu osób (choć można również spotkać się z wykładnią, że oznacza to możliwość jednorazowego odurzenia się kilkudziesięciu tysięcy osób). Jak więc widać, posiadanie narkotyków w Polsce jest karalne. Forma i wysokość kary zależą jednak od wielu czynników – wieku oskarżonego czy ilości posiadanej substancji. Jeśli oskarżony posiadał niewielką ilość narkotyków, dotychczas nie był karany, wykaże skruchę i udowodni, że szkodliwość czynu była niewielka, może wnioskować o warunkowe umorzenie postępowania. Warto jednak, by w każdej sytuacji skorzystał z pomocy prawnika, który przygotuje go do postępowania i zadba o maksymalne złagodzenie wyroku.
| ኸፑуժուдрጨ иኦጂдра асрጶጻапр | ኖιвуሻሀпуኞο рыж |
|---|---|
| ተбоւок ժ ሶкሣδէтի | Δицацусիби գሯሚ |
| Εኚе οኤ | Ֆемущуη е ድուμαмигωմ |
| Брո δυчоσу | ኖωρο аγωчиро |
| Оσявθφըςу ևжεна | Օφሷቷиሠ ህαм ոремե |
Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych. Wskazuje się, że użyty w przepisie art. 62 czasownik „posiadać” należy rozumieć jako faktyczne, choć krótkotrwałe władztwo nad rzeczą (zob. B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, wyd. II, red. A. Ważny, Warszawa 2019, art. 62, LEX). W uchwale z dnia sygn. I KZP 24/10, Sąd Najwyższy uznał, że „posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dn. 21 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia”. Sąd Najwyższy stanowczo odrzucił pojawiające się twierdzenia, jakoby na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii samo zażywanie nie było zabronione. SN uznał, że taki zakaz wynika wprost z zakazu posiadania, rozumianego jako każdego fizykalnego władania narkotykiem. Wobec powyższego podkreśla się, że posiadaniem jest każdy fizyczny kontakt z środkiem odurzającym lub substancją psychotropową, który polega na chociażby momentalnym nim dysponowaniem. Posiadaniem w rozumieniu ww. przepisu będzie zarówno posiadanie narkotyków przy sobie lub w miejscu zamieszkania, lub też w innym miejscu, bez względu na ich następcze przeznaczenie, jak i chwilowe posiadanie, „trzymanie” narkotyków, związane z procesem odurzania. Jako przykład można tutaj wskazać na wymienianie się „skrętem” marihuany (zob. W. Zontek [w:] Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii [w:] Przestępstwa narkotykowe i dopalacze. Komentarz, red. W. Górowski, M. Małecki, D. Zając, Kraków, art. 62, LEX). Każde samodzielne zażycie narkotyków stanowi ich posiadanie. W orzecznictwie podkreśla się, że „karalne jest każde władanie narkotykami, bez względu na cel, dla jakiego miałby być on przeznaczony, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia” (zob. postanowienie SN z dnia sygn. III KK 423/12). Co ciekawe, „Posiadanie nie może być utożsamiane ze „znoszeniem”. Sytuacja, kiedy kilka osób połączonych ścisłymi więzami osobistymi (np. rodzinnymi) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i jedna z ich sprowadza (wytwarza) przedmioty, których posiadanie jest prawnie zakazane, a pozostali domownicy znoszą to (tolerują) bez manifestowania fizycznych aktów władania i nie wykazując woli współdecydowania o losach tych przedmiotów, nie jest „posiadaniem” w rozumieniu art. 54 ust. 1 czy art. 62 ust. 1 (wyrok SA w Łodzi z dnia sygn. II AKa 192/13). Jak wynika z przytoczonego wyroku, posiadanie nie może być zatem utożsamiane z biernością, znoszeniem danego stanu rzeczy. Narkotyki Polskie Prawo – co grozi za ich posiadanie? Odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków różni się w zależności kwalifikacji czynu. Narkotyki- Typ podstawowy Jak wynika z art. 62 ust. 1 kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Takie ukształtowanie przepisu pozwala na zastosowanie art. 37a Kodeksu karnego (dalej: który wprowadza alternatywne zagrożenia karą ograniczenia wolności oraz grzywny. Ponadto, w analizowanym przypadku, w razie zastosowania przez sąd nadzwyczajnego złagodzenia kary będzie możliwe odstąpienie od jej wymierzenia. Narkotyki- Typ uprzywilejowany (przypadek mniejszej wagi) Według przepisu art. 62 ust. 3 w wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Z kolei nadzwyczajne złagodzenie kary w tym przypadku oznacza odstąpienie od wymierzenia kary (art. 60 §7 Wypadek mniejszej wagi odnosi się jedynie do typu podstawowego przestępstwa, opisanego w art. 62 ust. 1 Przepis ten wprowadza autonomiczną przesłankę modyfikującą ustawowe zagrożenie karą. Przy ocenie, czy w danym przypadku będziemy mówić o „wypadku mniejszej wagi”, będziemy brać pod uwagę takie elementy, jak ilość i rodzaj środka bądź substancji, cel, w jakim środek ten posiadano (własny użytek, użyczenie, sprzedaż), finalne przeznaczenie (odurzenie rekreacyjne, zaspokojenie potrzeby osoby uzależnionej, zmniejszenie cierpienia osoby chorej). Ponadto należy mieć na uwadze, że poszczególne rodzaje środków i substancji cechują się drastycznie różnym stopniem negatywnego oddziaływania na organizm (zob. W. Zontek [w:] Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii…, art. 62, LEX). Jak wynika z orzecznictwa, „Wśród charakterystycznych dla przestępstw naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności pomiędzy typem podstawowym a uprzywilejowanym wypadkiem mniejszej wagi, jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe, a więc rodzaj wprowadzonego do obrotu środka narkotycznego” (wyrok SA we Wrocławiu z dnia sygn. II AKa 341/05). Narkotyki – Typ kwalifikowany Zgodnie z art. 62 ust. 2 jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1 powyżej (posiadanie narkotyków), jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. W tym przypadku nadzwyczajne złagodzenie kary może polegać na wymierzeniu grzywny, kary ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności (art. 60 §6 pkt 3 Według orzecznictwa, organ orzekający, który ustala wskazane w przepisie znamię „znacznej ilości” ww. substancji, powinien wziąć pod uwagę zarówno kryterium ilościowe, jak i jakościowe. Ponadto, istotny jest także cel, w jakim sprawca posiadała ww. narkotyki (zob. wyrok SN z dnia sygn. III KK 73/17). Przykładowo, SA w Lublinie stwierdził, że „Przyjmując, że dawka wystarczająca do jednorazowego odurzenia się jednej osoby to 0,1-0,5 g, ustalenie, iż 100 g marihuany stanowi ilość znaczną, nie może budzić żadnych wątpliwości” (wyrok SA w Lublinie z dnia sygn. II AKa 279/16). Również SA w Warszawie wypowiedział się co do znamienia posiadania „znacznej ilości” narkotyków: „Z 1,5 dm3 płynnej amfetaminy można wytworzyć 2 kg siarczanu amfetaminy, czyli 10 000 porcji dilerskich narkotyków. Nie budzi wątpliwości, że jest to ilość znaczna” (wyrok SA w Warszawie z dnia sygn. II AKa 90/17). Wymiar kary za posiadanie narkotyków. Precyzując wysokość kar wskazanych w art. 62 należy wyjaśnić, iż Kodeks karny stanowi, że grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Stawka dzienna nie może być niższa od 10 zł, ani też przekraczać 2000 zł (art. 33 §1 i §3 Z kolei kara ograniczenia wolności, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 2 lata i wymierza się ją w miesiącach i latach (art. 34 §1 Kara ograniczenia wolności polega na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne lub potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd. Wskazane obowiązki i potrącenie orzeka się łącznie lub osobno (art. 34 §1a i §1b Karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach (art. 37 Posiadanie narkotyków – nawiązka i przepadek Oprócz wskazanej powyżej odpowiedzialności, w przypadku popełnienia omawianego przestępstwa, jest także możliwe orzeczenie nawiązki – taką możliwość daje art. 70 ust. 4 Zgodnie z tym przepisem, w razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 sąd może orzec na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 zł. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do sprawcy przestępstwa określonego w art. 62 ust. 1, jeżeli jest on osobą uzależnioną (art. 70 ust. 5 W razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 oraz w razie umorzenia lub warunkowego umorzenia postępowania karnego orzeka się przepadek środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy. Sąd, orzekając przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół (art. 70 ust. 2 Odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków, a możliwość umorzenia postępowania przed wszczęciem dochodzenia lub śledztwa Możliwość umorzenia postępowania przed wszczęciem dochodzenia lub śledztwa umożliwia przepis art. 62a Zgodnie ze wskazanym przepisem, jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. Takie umorzenie jest możliwe, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości. Kiedy dozwolone jest posiadanie narkotyków w Polsce? Posiadanie narkotyków, tj. środków odurzających czy też substancji psychotropowych, jest w Polsce dozwolone, ale wyłącznie w ściśle określonych przez przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przypadkach. Ustawa ta określa, jakie podmioty i po spełnieniu jakich wymogów mogą posiadać ww. środki i substancje. Zgodnie z art. 33 środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań (ust. 1). Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt – w zakresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 44f (ust. 2). Legalne posiadanie środków odurzających, substancji psychotropowych oraz prekursorów kategorii 1 dopuszczalne jest – zgodnie z art. 34 – wyłącznie przez przedsiębiorców, jednostki organizacyjne lub osoby fizyczne uprawnione na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia 273/2004 lub rozporządzenia 111/2005 (ust. 1). Z kolei posiadane bez uprawnienia wymienione środki, substancje lub ich preparaty oraz prekursory kategorii 1 podlegają zabezpieczeniu przez organy ścigania lub organy celne w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym (ust. 2). Z powyższego wynika, iż posiadanie wskazanych substancji przez inne podmioty jest bezprawne. W przypadku stwierdzenia takiego posiadania, na mocy stosownych przepisów substancje te podlegają przepadkowi. Zgodnie z treścią art. 42 preparaty zawierające środki odurzające grup I-N, II-N, III-N i IV-N lub substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P, które zostały dopuszczone do obrotu jako produkty lecznicze na podstawie przepisów Prawa farmaceutycznego, może posiadać, w celach medycznych oraz do badań klinicznych, po uzyskaniu zgody wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, zakład opieki zdrowotnej niemający apteki szpitalnej lub działu farmacji szpitalnej, zakład leczniczy dla zwierząt oraz lekarz, lekarz dentysta lub lekarz weterynarii, prowadzący praktykę lekarską, a także inny podmiot, którego działalność wymaga posiadania i stosowania tych preparatów (zob. B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii…, art. 62, LEX). Adwokat Sprawy Karne Zachęcam do nawiązania bezpośredniego kontaktu w dowolnie wybranej formie (kontakt bezpośredni w kancelarii na terenie Warszawy, kontakt telefoniczny, kontakt e-milowy etc.) Adwokat Małgorzata Durlej-Piotrowska – profesjonalny pełnomocnik procesowy, który świadczy kompleksowe usługi prawne związane z reprezentacją Klientów w sprawach karnych na terenie Warszawy, w szczególności dotyczy to spraw związanych z posiadaniem narkotyków.
Co grozi za posiadanie narkotyków? Posiadanie narkotyków zagrożone jest karą więzienia do lat 3. Posiadanie znacznej ilości narkotyków zagrożone jest karą więzienia od roku do 10 lat. Znaczna ilość narkotyków to taka, która wystarcza do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób, to jest co najmniej 20 osób.
Jaki jest zakres karalności posiadania narkotyków?Zgodnie z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii karalne jest posiadanie, wbrew przepisom ustawy, środków odurzających lub substancji psychotropowych. Ta sama ustawa wskazuje, że środki odurzające i substancje psychotropowe może posiadać wyłącznie przedsiębiorca, jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna uprawniona do ich posiadania na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia unijnego 273/2004 lub rozporządzenia unijnego 111/2005. Z tego powodu posiadanie narkotyków przez każdą inną osobę jest zachowaniem bezprawnym, a same narkotyki będą podlegały przepadkowi. Karalne jest jednak posiadanie tylko tych środków odurzających i substancji psychotropowych, które zostały wskazane w załączniku do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 17 sierpnia 2018 w prawie karnym rozumie się posiadanie narkotyków?Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych jest definiowane bardzo szeroko. Chodzi o każdy fizyczny kontakt z narkotykiem, nawet jeśli wiąże się z bardzo krótkim władaniem. Bez znaczenia jest okoliczność, czy sprawca znajdował się we władaniu narkotyków, które chciał samodzielnie zażyć lub które chciał przekazać innej osobie. Również tzw. kurier narkotykowy podlega odpowiedzialności karnej. Tak samo za posiadanie uznaje się przechowywanie narkotyków we własnym mieszkaniu lub w innym miejscu, o ile sprawca ma do nich Najwyższy ponadto podkreślił, że posiadaniem jest każde władanie narkotykiem, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia. Wynika z tego, że również samo zażycie narkotyku jest objęte regulacją prawa karnego. Natomiast ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii nie przewiduje kary za tzw. posiadanie wewnętrzne. Chodzi tu o pozostawanie pod wpływem środka odurzającego lub substancji psychotropowej. W niektórych przypadkach odpowiedzialności karnej będzie podlegać jednak osoba, której ponad wszelką wątpliwość udowodni się, że posiadała narkotyki, a okoliczność ta będzie wynikała z pozostawania pod ich wpływem. Są to jednak rzadkie przypadki, ponieważ zgodnie z Kodeksem postępowania karnego niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. Stwierdzenie znajdowania się określonej osoby pod wpływem środka odurzającego (substancji psychotropowej) nie może być równoznaczne z dowodem na okoliczność, iż wcześniej posiadała ona taką co do zasady nie będzie podlegała odpowiedzialności karnej osoba, która posiada jedynie śladowe ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych, tzn. ilości mniejszej niż minimalne, która wywołują efekt odurzający. W orzecznictwie często podkreśla się, że takie zachowanie nie jest w ogóle karalne na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Natomiast czasami sądy uznają, że takie zachowanie jest nielegalne, ale jego społeczna szkodliwość jest znikoma, a tym samym nie dochodzi do popełnienia przy tym pamiętać, że karalne jest posiadanie narkotyków jedynie wtedy, gdy sprawca ma świadomość, że je posiada, a do tego chce je posiadać albo godzi się na to. Nieświadomość posiadania narkotyków wyklucza odpowiedzialność karę przewidziano za posiadanie narkotyków?Artykuł 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje następujące kary za posiadanie narkotyków:za podstawowy typ posiadania – karę pozbawienia wolności od 1 miesiąca do lat 3;za posiadanie znacznej ilości narkotyków – karę pozbawienia wolności od 1 roku do lat 10;w wypadku mniejszej wagi – karę grzywny, karę ograniczenia wolności albo karę pozbawienia wolności od 1 miesiąca do 1 z E-porady prawnejZadanie pytania nic Cię nie kosztuje. Wstępna analiza i wycena jest bezpłatna oraz nie zobowiązuje do przypadku podstawowego typu posiadania, jeżeli wymierzona przez sąd kara pozbawienia wolności nie przekraczałaby 1 roku, możliwe jest orzeczenie, zamiast tej kary, kary ograniczenia wolności nie niższej od 3 miesięcy albo grzywny nie niższej od 100 stawek dziennych, jeżeli równocześnie sąd orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub znaczną ilość narkotyków rozumie się co najmniej kilkadziesiąt porcji. Natomiast przy ustalaniu, czy zachodzi wypadek mniejszej wagi, który nie odnosi się do posiadania znacznej ilości narkotyków, analizuje się, czy posiadanie dotyczyło małej ilości narkotyków, jaki był cel posiadania (własny użytek, przekazanie innej osobie czy wprowadzenie do obrotu), a także jaka była motywacja sprawcy (czy chciał zażyć w związku z chorobą lub uzależnieniem).Czy skazanie i odbycie kary występują zawsze w przypadku posiadania narkotyków?Nie! Trzeba wyraźnie podkreślić, że w polskim prawie istnieją instytucje, które pozwalają na uniknięcie odpowiedzialności karnej za posiadanie narkotyków, a także instytucje, które pozwalają za zawieszenie wykonania kary. Poza tym sądy nie są zbyt surowe w orzekaniu za przestępstwo posiadania narkotyków. W 2018 r. polskie sądy skazywały najczęściej za posiadanie narkotyków w typie podstawowym, przy czym kara pobawienia wolności była wymierzana stosunkowo rzadko (niecałe 20% przypadków), a jeszcze rzadziej zasądzano karę bezwzględnego pozbawienia wolności (jedynie 8%). Zamiast tego wobec oskarżonych orzekano głównie kary grzywny, a nieco rzadziej kary ograniczenia wolności. Natomiast w przypadku posiadania znacznej ilości narkotyków sądy wydawały surowe skazańgrzywnaograniczenie wolnościpobawienie wolnościwarunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolnościposiadanie w typie podstawowym (art. 62 ust. 1)9 3525 0182 6611 645938posiadanie znacznej ilości (art. 62 ust. 2)1 69629241 427756wypadek mniejszej wagi (art. 62 ust. 3)1 9751 4474676021Tabela 1. Statystyki skazań w 2018 r. za przestępstwa określone w art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu instytucji, które wykluczają odpowiedzialność karną sprawcy lub które wykluczają odbycie kary pozbawienia wolności, należy wskazać:umorzenie, o którym mowa w art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii;umorzenie z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu;warunkowe umorzenie postępowania;warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności (tzw. zawiasy).Umorzenie, o którym mowa w art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, jest jedynie możliwością pozostawioną prokuratorowi, Policji lub sądowi. Wskazane organy mogą umorzyć postępowanie, jeśli zostaną spełnione łącznie następujące warunki:sprawca dopuścił się posiadania narkotyków w typie podstawowym albo zachodzi wypadek mniejszej wagi;chodzi o nieznaczną ilość narkotyków;narkotyki były przeznaczone na własny użytek sprawcy;orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej jaka ilość narkotyków jest nieznaczna, nie jest proste. Zależy to bowiem przede wszystkim od rodzaju narkotyku. Najczęściej jednak przyjmuje się, że chodzi o ilość odpowiadającą bieżącym potrzebom sprawcy, czyli nie więcej niż kilka porcji narkotyku (głównie 1-2 porcje).W przypadku spełnienia powyższych warunków postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. W rzeczywistości chodzi tu o niewszczynanie postępowania. Oznacza to, że chociaż posiadanie narkotyków przez sprawcę, wobec którego nie wszczęto postępowania, jest przestępstwem, to nie poniesie on odpowiedzialności postępowania z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu z kolei prowadzi do uznania, że posiadanie przez sprawcę narkotyków nie stanowi umorzenie postępowania – napisaliśmy o tym TUTAJ jednak sąd dojdzie do wniosku, że nie jest możliwe umorzenie ani warunkowe umorzenie postępowania, to wciąż istnieje szansa na pozostanie na wolności. Sąd może bowiem warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do widzisz, ustalenie, w jaki sposób będzie kształtowała się odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków, nie jest proste. Jednak dużą nadzieję możesz wiązać z przychylnością sądów do łagodnego traktowania oskarżonych. W każdym przypadku zachęcamy do kontaktu z Kancelarią, której prawnicy pomogą Ci ustalić najlepszą strategię obrony i zapewnią fachową pomoc na każdym etapie postępowania.
Nawet posiadanie niewielkiej ilości narkotyków może skutkować konsekwencjami prawnymi. Ile lat grozi za posiadanie narkotyków? Za posiadanie narkotyków wbrew przepisom ustawy grozi kara pozbawienia wolności do lat 3. W przypadku posiadania znacznej ilości narkotyków, kara może sięgnąć nawet do 10 lat pozbawienia wolności. Co grozi
To jaka kara zostanie orzeczona za posiadanie narkotyków w Wielkiej Brytanii zależy od ilości posiadanych narkotyków oraz tego czy zatrzymana osoba jedynie jest w ich posiadaniu czy też handluje nimi albo je produkuje. Najbardziej dotkliwe kary to nieograniczona kara grzywny oraz kara pozbawienia wolności. Maksymalne kary za posiadanie narkotyków, handlowanie nimi albo produkowanie ich zależy od ich klasyfikacji według poniższego schematu: Class A – kokaina, ‚crack’ kokaina, ecstasy, heroina, LSD, metadon, metamfetamina ( za posiadanie: do 7 lat kary pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie; za handel i produkcję: kara pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie). Class B – amfetamina, barbituran, marihuana, kodeina, ketamina, Ritalin, narkotyki syntetyczne (za posiadanie: do 5 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie: za handel i produkcję: do 14 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie). Class C – sterydy anaboliczne, diazepam, GHB, GBL, BZP, khat (za posiadanie: do 2 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie – z wyjątkiem sterydów anabolicznych, których posiadanie na własny użytek jest dozwolone; za handel i produkcję: do 14 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie). Tymczasowo sklasyfikowane narkotyki – NBOMe oraz Benzofuran (posiadanie: niekaralne ale Policja może zatrzymać podejrzane substancje; za handel i produkcję: do 14 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie). Brytyjskie władze mogą zakazać używania nowych rodzajów narkotyków na okres 1 roku jako ‘temporary banning order’ przed ich sklasyfikowaniem. W razie posiadania marihuany ‘Cannabis’ Policja może upomnieć osobę, przy której znaleziono marihuanę albo ukarać grzywną nałożoną przy zatrzymaniu w wysokości 90 funtów. Stan prawny na dzień: 25 sierpnia 2014 roku.
